Een familielid van u is opgenomen in het Maastricht UMC+. Soms komt het voor dat uw familielid verward of onrustig is. Daarom heeft de behandelend arts of verpleegkundige met u gesproken over `vrijheidsbeperkende` maatregelen. Op dit blad vindt u informatie over verwardheid tijdens de opname, vrijheidsbeperking en waarom dit wordt toegepast.
Verwardheid tijdens de opname
Als een patiënt verward of onrustig is, kan er ‘risicogedrag’ ontstaan. Voorbeelden hiervan zijn vallen, lichamelijke agressie of proberen om infuus of katheter te verwijderen. Door dit gedrag kan een patiënt een gevaar voor zichzelf en zijn omgeving zijn.
Ook kan het de medische behandeling belemmeren.
Vrijheidsbeperkende maatregelen
Vrijheidsbeperkende maatregelen zijn, zoals het woord al zegt, maatregelen om beperkingen op te leggen aan de patiënt, met als doel ervoor te zorgen dat deze niet gewond raakt. Meestal geven wij daarom ook rustgevende medicatie. Voorbeelden van Vrijheidsbeperkende maatregelen zijn:
- bedhekken
- een onrustband om het middel
-
pols- of enkelbanden
Waarom vrijheidsbeperking?
Vrijheidsbeperking is soms nodig om verschillende redenen:
- De veiligheid van de patiënt: deze kan bijvoorbeeld in het geding zijn wanneer een patiënt niet goed kan lopen, het risico loopt te vallen of wegloopgedrag vertoont.
- De patiënt kan zijn eigen handelen niet overzien; hij heeft bijvoorbeeld last van geheugenstoornissen, is gedesoriënteerd of overziet de gevolgen van zijn handelen niet.
- Belemmering van het herstel; dit is aan de orde wanneer het gedrag van een patiënt het herstel in de weg staat, bijvoorbeeld omdat een patiënt het infuus of de sonde zelf verwijdert.
Een vrijheidsbeperkende maatregel is ingrijpend en wordt alleen dan genomen wanneer er na zeer zorgvuldige afwegingen geen goede alternatieven zijn.
Alternatieve maatregelen
Vrijheidsbeperking is altijd de laatste keuze. Voordat we dit toepassen, proberen we minder ingrijpende (alternatieve) maatregelen. In de situatie van uw familielid zijn deze alternatieve maatregelen niet voldoende om het risicogedrag te voorkomen of te beperken.
Het toepassen van alternatieve maatregelen blijft belangrijk, ook als er al sprake is van vrijheidsbeperking. Familieleden kunnen een belangrijk aandeel hebben in het uitvoeren van de alternatieve maatregelen.
Voorbeelden van alternatieve maatregelen:
- Maak de omgeving van de patiënt veilig; geen scherpe voorwerpen in de buurt, zorg dat de kamer goed verlicht is, dat er loopmiddelen( bijvoorbeeld een looprekje) in de buurt staan en dat de patiënt stevige, niet-gladde schoenen draagt.
- Zorg ervoor dat de patiënt zich bewust is van de tijd. Neem een klok mee en een kalender. Breng de datum en de tijd regelmatig ter sprake.
- Vertel regelmatig dat de patiënt in het ziekenhuis is opgenomen en wat er aan de hand is.
- Zorg voor de aanwezigheid van vertrouwde bezoekers buiten de bezoektijd. Dit helpt onrust en verwardheid te verminderen. Bespreek met de verpleging wat de mogelijkheden zijn om buiten de bezoektijd aanwezig te zijn.
-
Eén bezoeker tegelijk is beter dan meerdere. Verspreid het aantal bezoekers over de dag.
Toestemming en overleg
Het toepassen van vrijheidsbeperkende maatregelen gebeurt volgens de wettelijke voorschriften die beschreven zijn in de Wet op de Geneeskundige Behandelovereenkomst (WGBO). Het besluit om de bewegingsvrijheid van uw familielid te beperken, wordt door de arts genomen. De arts doet dit altijd in nauw overleg met de verpleegkundige. Voorafgaand aan het besluit bespreken wij met u of uw familielid de mogelijke gevolgen van het risicogedrag en de te nemen vrijheidbeperkende maatregelen.
In een noodsituatie waarbij alternatieve maatregelen niet mogelijk zijn, mag de verpleegkundige zonder voorafgaande toestemming van een arts vrijheidsbeperkende maatregelen toepassen. Na het toepassen van de maatregelen, overlegt de verpleegkundige zo spoedig mogelijk met de arts en wordt u als familie ook geïnformeerd.
Contact
Heeft u na het lezen van deze informatie nog vragen? Stel ze dan aan de verpleegkundige die uw familielid verzorgt.